Pracownicy zagraniczni zasady zatrudniania

Przed zatrudnieniem obcokrajowca warto upewnić się, jakiego kraju obywatelstwo posiada. Ustalenie tego faktu będzie niezbędne do podjęcia kolejnych kroków w związku z uzyskiwaniem ewentualnych zezwoleń. Obywatel Unii Europejskiej jest w tym miejscu uprzywilejowany, ponieważ prawo unijne zapewnia m.in. swobodny przepływ osób. Obywatele pozostałych państw nie są jednak traktowani na jednakowych zasadach, co jest zależne od umów podpisanych przez Polskę z innymi krajami.

Zatrudnianie obywateli UE

Najkrócej ujmując obowiązujące prawo, wszyscy obywatele Unii Europejskiej albo krajów, z którymi Wspólnota ma zawartą umowę o swobodnym przepływie pracowników może być zatrudniona w Polsce. Prawo unijne zapewnia swobodny przepływ osób a to oznacza, że nie może zachodzić dyskryminacja takiego pracownika na każdym polu zatrudnienia. Taka osoba może:

-przyjąć konkretną ofertę pracy,

-swobodnie przemieszczać się i przebywać w danym kraju w celu podjęcia pracy,

-pozostać w tym kraju po ustaniu stosunku pracy.

Osoba podejmująca pracę w innym państwie jest traktowany na tych samych zasadach co obywatel kraju, w którym przebywa, ale też ciąży na nim obowiązek dostosowania się do systemu i norm krajowych, mimo że mogą być odmienne niż w kraju, którego jest obywatelem.Swobodny przepływ zakazuje pracodawcą takich praktyk, jak wskazanie dokładnej liczby pracowników pochodzących z danego państwa czy ustalanie innych procedur dla obcokrajowców w związku z rekrutacją. Występują jednak ograniczenia co do zatrudniania obywateli innych państw, dotyczące konkretnych osób, np. ze względu na stan zdrowia lub określonych stanowisk, ze względu na wykazanie lojalności wobec kraju, w którym znajduje się siedziba firmy.

Zatrudnianie pracowników spoza UE

Obywatele państw, które nie są objęte prawem swobodnego przepływu osób mogą pracować w Polsce na podstawie zezwoleń wydawanych przez właściwego wojewodę. To fundamentalny dokument pozwalający na podjęcie pracy przez taką osobę i wymaga się go, gdy cudzoziemiec:

- pracuje w firmie, która ma siedzibę na terytorium Polski,

- pracuje u zagranicznego podmiotu i wykonuje pracę w Polsce na podstawie wyjazdu służbowego,

- pracuje u podmiotu zagranicznego i jest delegowany do firmy, której siedziba znajduje się w Polsce na ponad 30 dni w roku.

Pozwolenie na pracę jest najważniejszym dokumentem, bez którego cudzoziemiec nie może podjąć pracy. Jego wydanie przebiega następująco: pracodawca otrzymuje przyrzeczenie wydania zezwolenia, co jest równoznaczne z ubieganiem się przez przyszłego pracownika o dokumenty, stwierdzające legalność jego pobytu w Polsce. Po spełnieniu tych formalności wojewoda wydaje zezwolenie na wykonywanie pracy. Gdy taka osoba posiada już dokumenty legalizujące jego pobyt, nie musi starać się o wydanie przyrzeczenia. Aby otrzymać zezwolenie na pracę, cudzoziemiec musi posiadać jeden z dokumentów:

- wiza,

- zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony,

- zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE,

- karta pobytu członka rodziny obywatela UE.